درس امروز: قاعده ی لطف؛

یعنی کاری که از سوی خداست و بر اثر آن مکلف به طاعت نزدیک و از معصیت دور می شود.

مثال: امتحان الهی!

چه جالب! خدا با امتحان کردن بنده ها بهشون لطف می کنه!

دیدید سر کلاس معلم به بعضی از شاگردهاش بیشتر توجه داره، ازشون هر جلسه درس می پرسه، اگه یه بار درس نخونده باشن توبیخشون می کنه؟ فکر می کنید باهاشون لَجه؟ نه اتفاقا چون خیلی دوستشون داره این کارو می کنه!

در عوض با بعضی از شاگردها اصلا کاری نداره! درس می خونند، نمی خونند، اصلا برای معلم اهمیتی نداره!

ما انسان ها هم برای خدا همینطوریم! خدا بعضی ها رو خیلی دوست داره، تند تند امتحانشون می کنه، به بنده ها می گه: من حواسم بهت هستا! فکر نکنی فراموشت کردم، فکر نکنی بهت نگاه نمی کنم!

خوش به حال اونایی که تو امتحان نمره ۲۰ می گیرند!

صدای زنگ ساعتم منو از دنیای خواب جدا می کنه، هنوزم خوابم میاد. ساعت رو می ذارم رو چُرت که چند دقیقه دیگه بتونم بخوابم.

بازهم صدای زنگ میاد، ای بابا چقدر زود پنج دقیقه گذشت!

ساعتم رو بر می دارم که قطعش کنم، چشمم می خوره به صفحه ساعت، تعجب می کنم!

مگه چند بار چُرتش رو قطع کردم که ساعت ۶:۳۰ شده؟

ای وای می خواستم برای نماز شب بیدار شم، خدایا چی شدکه نماز صبحم هم قضا شد؟

دیروز چه خطایی از من سر زده که امروز علاوه بر نماز شب، توفیق نماز صبح هم از من سلب شد!

یادم افتاد؛ دیشب خیلی گرسنه بودم، بیشتر از شب های قبل غذا خوردم، انقدر که شب از دل درد نمی تونستم بخوابم.

نا خود آگاه یاد این روایت افتادم؛

حضرت عیسی علیه السلام فرمودند:” یا بنی اسرائیل! لا تکثروا الاَکلَ فاِنّه مَن اکثر الاَکلَ اکثر النومَ، و مَن اکثر النومَ اقلّ الصلاهَ، و مَن اقلّ الصلاهَ کُتِبَ مِن الغافلینَ “

” ای بنی اسرائیل! زیاد نخورید، پس هر کس زیاد بخورد، زیاد می خوابد و هر کس زیاد بخوابد نمازش کم می شود و هر کس نمازش کم شود از غافلین شمرده می شود. “

(به قلم هم اندیشان)

​میخوام غذا درست کنم؛ عادت دارم هر غذایی که درست می کنم ثوابش رو هدیه به  یکی از ائمه علیهم السلام می کنم، اینطوری هم خوشمزه تر می شه و هم برکتش بیشتره، آثار معنوی اش که دیگه بماند. دارم با خودم فکر می کنم امروز چه نیتی کنم! یادم میفته فردا شروع ایام فاطمیه است؛

فاطمیه قصه گوی رنجهاست            

   بهتــــرین تفسیر سوز مرتضی است

فاطمیه شعر داغ لالــه است             

     قِصه زهـــــــــرای هجده ساله است

فاطمیه سوز دل را ساز کرد             

    دفـــــــتر داغ عـــــــــلی را باز کرد

فاطمیه شرح دیوار و در است

              در مقام صبر زینـــــب پرور است

فاطمــــــیه فاطمه اعجاز کرد           

      انــــــــقلاب کربـــــلا را ساز کرد

فاطمیه ماه گل افشردن است        

          فـــتح باب تازیانه خوردن است

فاطمیه صورتش نیلی شود                

 تا رقیـــــــــــه شاهد ســــیلی شود

 ثواب غذامو هدیه به شهیده پهلو شکسته خانوم فاطمه زهرا سلام الله علیها می کنم!

اللهم صل علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها…

چقدر هوا سرده، دست و پام از شدت سرما گزگز میکنه! دلم یه فنجون چای داغ میخواد! شاید فانتزی باشه ولی دلم میخواست الان کرسی بود و کنارش میخوابیدم، پاهامو میچسبوندم به بخاری زیر کرسی تا گرم شه! ولی حیف، کو کرسی؟ یاد قدیما بخیر! زمستون که می شد مادربزرگم کرسی علم می کرد! دورش می نشستیم و با هم حرف می زدیم! من همیشه دلم می خواست لحاف کرسی رو بکشم رو صورتم تا بیشتر گرمم بشه! ولی بزرگترها نمیذاشتن، آخه مادربزرگم زیر کرسی منقل میذاشت؛ می گفتن اگه زیاد بمونی زیرش، منوکسید کربن خفه ات می کنه! منم تو عالم بچگی خیال می کردم منوکسید کربن یه جور غوله! بعدها تو کتاب علوم فهمیدم چیه! صدای بوق ماشین بهم فهموند که رسیدیم به خونه مادربزرگ همسرم! از حیاط پر از برفشون سریع رد شدم و با خودم فکرمیکردم که حتما به محض اینکه کمی گرم شدم باید بیام حیاط کمی برف ها رو لمس کنم! یک ساله این پنبه های یخی رو ندیدم! چه خوبه که اینجا برف میاد؛ خوش به حالشون! وارد خونه که شدم از ذوق برآورده شدن فانتزیم یادم رفت به اهالی خونه سلام بدم! با شوق فریاد زدم: آخ جون کرسی! انقدر خوشحال شدم که سریع رفتم کنارش نشستم؛ مادربزرگ همسرم با لبخند اومد کنارمو گفت: علیک سلام عروس خانوم خوش ذوق! انقدر از دیدن کرسی خوشحال شدی که ما رو فراموش کردی! شرمنده شدم و باهاشون سلام و تعارف کردم. خدا رو شکر مهربون تر از این حرفها هستن که بخوان ناراحت شن! فانتزیه دومم بیشتر شادم کرد؛ یه فنجون چای خوشرنگ! به یاد بچگی هام لحاف رو کشیدم رو صورتم تا بیشتر گرم شم!

(به قلم: هم اندیشان)

- ای بابا! دوباره داریم نزدیک 22بهمن می شیم و باید تو راهپیمایی بگیم مرگ بر امریکا، مرگ بر اسرائیل… آخه چرا باید اینو بگیم؟ مرگ گفتن انرژی منفی داره، مگه اونا می گن مرگ بر ایران؟ تازه من یه کلیپ دیدم که یه خانوم امریکایی میگه: “من شنیدم مردم ایران توی تظاهراتشون می گن مرگ بر امریکا، من در جوابشون می گم درود بر ملت ایران، درود بر ملت امریکا“  راست می گه نفرین به خود آدم بر می گرده؛ باید درود بگیم تا انرژی مثبت سمت خودمون بیاد!

- عزیزم حرفات قشنگه! ولی من یه سوال ازت دارم؛ میشه معنی تبری و تولی رو که از فروع دین اسلامه، بهم بگی؟

- تبری یعنی بیزاری جستن از دشمنان پیامبر صل الله علیه و اهل بیت علیهم السلام. تولی هم یعنی دوست داشتن دوستانشون.

- آفرین! حالا می شه بگی تو این دوره و زمونه دشمن اسلام و مسلمون ها کیه؟

- ……

. - فکر نمی خواد که، الان امریکا و انگلیس و اسرائیل و… همشون دشمن اسلام و مسلمون ها هستند. یک مورد از نشانه ی دوستی اونا نسبت به مسلمون ها نمی تونی پیدا کنی! همونطور که خودت گفتی تبری یعنی نسبت به دشمنان اسلام اعلام برائت کنی، پس امریکا که یکی از دشمنان اسلامه نباید بهش بگیم مرگ بر امریکا ؟ امریکا در حق مسلمون ها دوستی ای نکرده که بگیم درود بر امریکا ! می دونی که اگه بگی درود، یعنی تولی؛ در حالی که امریکا دشمن ماست نه دوست ما؛ وقتی می گیم مرگ بر امریکا، در اصل داریم به یکی از فروع دینمون عمل می کنیم!

! - تحلیلت جالب بود، اینطوری بهش فکر نکرده بودم!!!

(به قلم: هم اندیشان)