عقربه های ساعت یادم می اندازد که نزدیک آمدن همسرم است. نگاهی به ظاهرم می کنم! اصلا مناسب استقبال از او نیست. سریع به سراغ کمد لباس هایم می روم. بهترینش را انتخاب می کنم.

بعد از اندکی، آماده ام.

اما نه! یک چیز کم است. کمی عطر به خود می زنم. عطر گل یاس که همسری دوست دارد.

آماده می شوم برای استقبال از پادشاه قلبم!

آری پادشاه قلبم!

همین چند روز پیش بود که به دوستم می گفتم اسم همسرم در گوشیم این است:

یا مَن مَلَکَ فُوادِی! اَنتَ فِی قَلبِی اَلَم تَعلَم بِهِ؟ اَنَّکَ فِی رِبعِ قَلبِی سُکّانُ!

تعجب کرده بود.

آخر چه کسی اسم همسرش انقدر طولانی است.

باید در کتاب گینس ثبتش کنم!

به قلم هم اندیشان