زنگ در به صدا در آمد.

- کارت دعوت به جشن عروسی آورده اند. بدون فکر می گویم: مگر نمی دانند ما اهل عروسی نیستیم، چرا ما را دعوت کرده اند؟

با گلدانی در دست نزدیک می شود.

+ این چیست؟

- کارت خود را به این گلدان ضمیمه کرده اند.

چه ایده جالبی!

ناخودآگاه روی کارت را می خوانم:

” و عین

حرف اول عشق است

مثل حرف اول عاشورا… “

این عروسی رفتن دارد!